1 listopada – wspominamy lokalnych artystów.

Franciszek Racis z Jasionowa – muzykant, współzałożyciel zespołu Szeszupa, przekazał lokalne pieśni, tańce, muzykę, zwyczaje  i bogate informacje o dawnych czasach na ziemi suwalskiej. Z jego repertuaru czerpie kapela Chłopcy z Nowoszyszek oraz Kanka Franka.

Irena Aniela Szyszko – śpiewaczka w zespole Szeszupa,  parafialnym chórze i Kapeli Folkowej, instrumentalistka- skrzypce, mandolina, banjo, akordeon, twórczyni ludowa- pisanki wielkanocne, wychowała pokolenie muzykujących dzieci i wnucząt, przecudnie ozdabiała pisanki wielkanocne.

 

 

Elżbieta Laskowska z mężem Stanisławem śpiewali i znakomicie tańczyli. Na ogólnopolskim festiwalu tanecznym w Rzeszowie zatańczyli brawurowo polkę i bardzo przyczynili się do zdobycia GRAND PRIX festiwalu w 1998 roku.

Jan Laskowski dołączył do zespołu po śmierci ojca Stanisława, żeby opiekować się ponad osiemdziesięcioletnią mamą i, przy okazji, śpiewać z zespołem.

Helena Racis z Folusza posiadała wspaniały głos altowy i niesamowity słuch harmoniczny, pełna humoru wnosiła radosną atmosferę w zespole.

Aldona Oszkinis śpiewała w zespole Szeszupa i w chórze parafialnym, w szkole uczyła j. rosyjskiego, muzyki i religii. Do końca życia była wierna swoim litewskim korzeniom.

 

Romuald Bujnowski i Antoni Mrozowski. Romuald „basował” i tańczył, bardzo spokojny i dobry człowiek.

Antoni posiadał niezwykle wysoką rozpiętość tenorowego głosu, wspaniale tańczył, szczególnie polkę z „Przysiadami”, niesamowicie pogodny i pełen humoru człowiek.

 

Zenobia Cyckajtys śpiewała krótko w zespole, wzbogacała próby zespołu ciepłem i dobrą radą.

 

Feliks Giełażewski śpiewał i tańczył

Robert Słowicki śpiewał w drugim głosie- wtórze

Anna Kowalewska śpiewała w pierwszym głosie

Bronisława Żuryńska śpiewała i tańczyła w pierwszym głosie

Bronisław  Hołdyński- śpiewał i tańczył

Stanisław Domalewski- bajarz, znał setki wierszy, bajek, zabawnych historii, śpiewał drugim głosem, grał na akordeonie i harmonijce ustnej, kochał pszczoły.

Krystyna Radzewicz- śpiewała bardzo krótko w drugim głosie, miała niezwykły polot do pisania wierszy, tekstów piosenek na różne okoliczności.

Helena Lenczewska zajmowała się rękodziełem, szydełkowała, wypiekała lokalne słodkości- grzybki i orzeszki.